طراحی مبلمان شهری
طراحی مبلمان شهری بسیار پراهمیت بوده و راحتی و دسترسی از نیازمندی‌های اولیه آن است.
تصور اولیه از نیمکت پارک‌ها با بدنه چوبی و دسته‌های فلزی، تضمین کننده راحتی ولی با قابلیت وفق‌پذیری اندک است. نیمکت‌های میدان گردون که طویل‌تر از حالت معمول طراحی شده است، امکان ایجاد گفت‌وگوهای پرجمعیت‌تری را ایجاد می‌کند و همچنین برای هر دو زمان‌های شلوغ و آرام فضای کافی دراختیار می‌گذارند. به‌علاوه برای آغاز گفت‌گوهایی که از صفر شروع می‌شوند، حالت دوستانه به‌خود می‌گیرند، جمعیت بیشتری را در برمی‌گیرند و سپس متفرق می‌شوند مناسب است.
مشاوره رایگان با کارشناسان چوپکس
طراحی مناسب برای گفت‌گوهایی که میان تعداد افراد متغیری صورت می‌گیرد از نکات مهم است. در تحقیقات صورت گرفته در پروژه نیمکت این چنین برداشت می‌شود که در طراحی باید گروه‌های بزرگی مانند نوجوانان، خانواده‌های پرجمعیت، مردان با امنیت شغلی پایین و گروه‌های مهاجر مد نظر قرارگیرند.
برای این دسته افراد مبلمان فضای باز در طراحی شهری محل اصلی گردهمایی است چرا که سایر فضاها عموما کوچک، رسمی و یا گران هستند. اینکه این فضاها به عنوان انتخاب اول یا آخر این افراد قرار گیرند کاملا وابسته به نوع طراحی است ولی عامل اصلی در شکل‌گیری تصمیم امکان نشستن درکنار هم است.
سالخوردگان نپالی در گروه‌هایی که گاهی به سی نفر نیز می‌رسد دور یکدیگر جمع می‌شوند، این افراد به میدان نام “خلتا” داده‌اند که در زبانشان به معنای حفره است. این مکان از آن جهت مورد پسند این افراد واقع شده است که دارای نیمکت‌های فراپان و نزدیک به هم است. گروه‌های جوان‌تر اما به‌جای استفاده از نیمکت‌ها بیشتر بین قفس‌توپ‌ها، سرازیری‌های اسکیت و زمین بازی در جنب‌وجوش‌اند. نیمکت‌های بلند سابقه خوبی در کوپنهاگ و برایتون نیز در زمینه ایجاد تعاملات دارند.
برخی کاربردهای مبلمان شهری
مبلمان شهری نه تنها باید کاربردی باشند بلکه لازم است راحتی مورد نیاز، خصوصا برای آن دسته از افرادی که گاها تا چهارساعت نیز از آن‌ها استفاده می‌کنند را تامین کند. به‌طور مثال در میدان گوردون که یکی از مناطق مورد بررسی بود، بسیاری از افراد نسبت به سردی بیش از حد نیمکت‌های گرانیتی شکایت داشتند. بسیاری از سالخوردگان نپالی برای حل این مشکل از روزنامه و یا کیسه استفاده می‌کردند. در میدان دیگر، نیمکت‌ها از جنس پلاستیک بازیافتی هستند که جذب سرمای کمتری دارند ولی بیشتر در معرض دیدند و نیمی از آن‌ها پشتی ندارند.
افرادی که سن بالاتری داشتند اظهار کردند که صندلی‌های دسته‌دار برای نشستن و برخواستن راحت‌ترند؛ همچنین عده کثیری هم نظر بودند که نیمکت چوبی به دلیل نیاز اندک به نگهداری و مقاومت بیشتر در برابر بزهکاری در پارک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، انتخاب بهتری می‌توانست باشد. این تحقیقات نمایانگر آن است که صندلی‌های راحت‌تر در مناطق ثروتمند بیشتر دردسترس است.
با وجودی که صندلی‌های گرانیتی جذب سرمای بالاتری دارند ولی سایر موازین راحتی مانند پشتی‌های خمیده، زیرپایی برای سهولت در بلند شدن، دسته و پشتی‌های عریض برای استراحت در آن‌ها رعایت شده‌است. به‌علاوه نشستن بر روی پشتی صندلی‌ها نه فقط بین نوجوانان بسیار باب است بلکه سایرین نیز برای دید بهتر، اجتناب از آن‌ها که در حال پیاده‌روی هستند و شرکت در گفت‌گوهای افراد نشسته و ایستاده از این روش استفاده می‌کنند.
فضای مورد نظر برای مبلمان شهری
مکانی که مبلمان شهری در آن قرار می‌گیرد، هم از لحاظ سیمای شهر و هم از بابت دسترسی به سایر خدمات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به‌عنوان مثال تلویزیون بزرگ نصب شده در میدان مورد بررسی ما، با وجود اینکه شکایات بسیاری از قبیل “این تلویزیون فقط BBC را می‌گیرد، باید تغییرش دهند” را همیشه به همراه داشته است، ولی به‌طور کلی ایجاد کننده انگیزه جدیدی در افراد برای سپری کردن زمان بیشتر در این مکان است.
افراد نیاز به احساس امنیت دارند. انتخاب مکان‌های پر رفت‌وآمد و در دیدرس، همراه با المان‌های کاربردی که شامل: نیمکت، فلاورباکس و فضای سبز می‌شود، این نیاز را مرتفع می‌کند. حفظ امنیت در مکان‌های بسیار کوچک عمومی می‌تواند به شکل معضل دربیاید. از تمام سه مکان مورد بررسی در پروژه ما، به‌عنوان محلی برای دیدار دار و دسته‌های جوانان، نوشیدن الکل و حتی ردوبدل مواد مخدر در سطح کم استفاده می‌شود که همگی رفتارهای ضداجتماعی شناخته می‌شوند. با این‌وجود تنها تعداد بسیار اندکی مشکلاتی از قبیل ترس یا آزار و اذیت را بیان کردند. افراد سالخورده و زنان به‌تنهایی از این مکان‌ها استفاده کردند که خود یکی از تست‌های ارزیابی سطح امنیت است.
یکی از سایت‌های پروژه در مکانی با سابقه طولانی در نرخ جرایم واقع شده است که طراحی دوباره میدان در سال ۲۰۱۱ و تلاش برای ایجاد فضای مرکزی امن وسیله‌ای بوده است برای کاهش میزان جرم و جنایت. این میدان مانند سایر میادین عادی دارای یک فضای مرکزی عمومی است که تحت نظارت دوربین مداربسته قرار گرفته است و توسط نگهبانان تا شش بعدازظهر مورد حفاظت قرار می‌گیرد. همچنین دارای نورپردازی مخصوص استفاده در بعدازظهر است.
نیمکت از اصلی‌ترین عناصر در طراحی مبلمان شهری
کاربردی بودن محل نصب نیز باید مد نظر قرار گیرد؛ به طور مثال قرار گرفتن نیمکت‌ها نزدیک و یا در مسیر مغازه‌ها می‌تواند برای عده کثیری سودآور باشد. عدم وجود دستشویی‌های عمومی یکی دیگر از شکایت‌های افراد خصوصا در میان سالمندان است، خصوصا که امروزه تعداد دستشویی‌هایی که ساخته می‌شوند نسبت به گذشته کاهش یافته است. این مشکل پس از راحتی نیمکت‌ها برای صرف مدت طولانی‌تر در رتبه دو قرار دارد.
از برخی جهات میدان نمونه بارز مکان ایده‌آل “تمیزتر، امن‌تر و سبزتر” ارائه شده توسط دولت است. بسیاری از نگهبانان نقش خود در تامین امنیت را اساسی و فراتر از حضور فیزیکیشان می‌دانند. فضای مثبت و استقبال گسترده در استفاده‌از میدان، نمایانگر اثرات بالقوه طراحی اجتماعی صحیح است.
به‌علاوه شیوه‌های مداخله‌گر ولی منطقی اتخاذ شده از سوی مدیریت توانسته است رفتارهای ناهنجار را تا حد چشمگیری کاهش دهد. نوشیدن مسئولانه قابل قبول است ولی آشغال ریختن جریمه ۷۵پوندی را در پی دارد و اسکیت‌بورد در تمام محوطه میدان رسما ممنوع اعلام شده‌است ولی در سکوهای دور آن به‌طور ضمنی مجاز است. این سطح وسیع از مدیرت بر رفتار و دخالت در قلمرو فردی، به‌حق از سوی برخی مورد انتقاد گرفته‌شده است.
با این‌وجود، به کمک این رویکرد متوجه شدیم که این مکان توسط طیف گسترده‌ای از شهروندان مورد استفاده قرار می‌گیرد و پیچیدگی روابط انسانی حاصل، که می‌تواند منجر به مشکل شود قابل مدیریت است. اکثر مصاحبه‌شوندگان در میدان نیز در حس غرور متقابل، سازگاری با تغییرات شیوه استفاده از فضای عمومی و لذت از همجواری با غریبه‌ها مشترک بودند.
تحقیقات درباره طراحی مبلمان شهری و فضای سبز
میدان دیگر مورد تحقیق، به‌غیر از سر زدن‌های گاه و بی‌گاه پلیس منطقه فاقد حضور هرگونه نیروی امنیتی آشکار است. این میدان سبز هست ولی امن یا تمیز بدان معنای مرسوم نیست. دراین منطقه قابلیت دیده‌شدن و نظارت ارتباط دیگری با یکدیگر دارند. یکی از ویژگی‌های جالب‌توجه این مکان، در معرض دید بودن آن از تمام زوایا است؛ بنابراین تمام میدان تحت نظارت ترافیک سنگین در رفت‌آمد، بیمارستان روبه‌رو و خانه‌های اطراف است.
با این‌وجود بسیاری از کاربران فقدان نظارت مستقیم را خوب می‌دانند و از آن لذت می‌برند. هنجارهای رفتاری آسان‌تری در این مکان تعریف شده‌است و نسبت به سایر مکان‌های اطراف، طیف وسیع‌تری از فعالیت‌ها قابل قبول است. اسکیت‌بورد و جمع‌های جوانان در بخش‌هایی از میدان دیده می‌شوند.
او این مکان را با یکی دیگر از پارک‌ها مقایسه می‌کند که به‌دلیل تعداد بیشتر بچه‌ها و افراد ناچار است با احتیاط بیشتری به نوشیدن بپردازد “نمی‌خواهم به‌عنوان ولگردی که می‌نشیند و می‌نوشد قضاوت شوم”. او نسبت به جمع‌آوری زباله‌های خود حساس است و ترجیح می‌دهد نیمکت‌هایی را استفاده کند که از محل تجمع نوجوانان فاصله دارد.
نقش مبلمان در فضای شهری
طراحی مبلمان شهری امکان تعاملات اجتماعی را فراهم می‌آورد. در یکی از میادین بخش‌هایی برای نوجوانان از جمله محلی برای دیدار، سرازیری‌های اسکیت‌بورد و قفس‌توپ با فاصله منطقی از خانه‌ها و بیمارستان تعبیه شده‌است. پراکندگی نیمکت‌ها در تمام سطح میدان به‌معنای آن است که نوجوانان، کارمندان بیمارستان و میگساران می‌توانند در تمام طول روز بدون برخورد اجباری با یکدیگر به استراحت بپردازند.
در نهایت سایت دیگر شلوغ‌تر است ولی بازهم طراحی بلند نیمکت‌ها این اجازه را به افراد می‌دهد تا انتخاب کنند چقدر نزدیک به سایرین بنشینند، شاید تصمیم بگیرند که نسبت به افراد غریبه دورتر بنشینند و با توجه به در دیدرس بودن منطقه، این تصمیمات کوچک به‌راحتی قابل اتخاذند.
این سایت نیز مانند سایت قبل، با رفت‌وآمد عابرین، افرادی که نشسته‌اند یا سگ‌هایشان را به گردش آورده‌اند، افرادی که برای خرید آمده‌اند نظارت می‌شود. این ترکیب نظارتی مانع از ایجاد منطقه‌هایی تحت سلطه افراد خاص می‌شود که می‌تواند به برداشتن نیمکت‌ها منجر شود. به‌علاوه یکی از روش‌های غیرمستقیم نظارت، افراد عادی هستند و با توجه به‌اینکه آنهایی که نشسته‌اند غالبا عادت به نگاه کردن بقیه دارند، این نوع نظارت به‌خوبی در محوطه اجرا می‌شود.
در نتیجه
سوتون و وول‌ویچ به روش‌های مختلف و منحصر بفردشان فشارهای اجتماعی و سیاسی در زمینه‌هایی چون: سیاست ریاضت، بازسازی شرکت‌ها، مشکلات مسکن، اشتغال‌زایی و سایر نابرابری‌ها، بر روی لندن را کاهش می‌دهند. این تحقیقات نشان دهنده قابلیت استفاده از نیمکت به‌عنوان وسیله‌ای در دسترس برای تفریح و ارتباطات اجتماعی و دارای نظارت در سطح فردیست.
نیمکت‌ها در محل‌های پرت و دورافتاده وجود ندارند چرا که هدف از وجود آن‌ها دسترسی و ارتباطات اجتماعی بالا است. تحقیقات انجام شده توسط ما، نمایانگر نقش مبلمان شهری و طراحی مناسب آن در سپری کردن مدت زمان بیشتر، حضور پررنگ‌تر و سلامت افراد است. به‌علاوه در تمام بخش‌های جامعه اکثر افراد حس قدردانی خاصی نسبت به مکان‌های عمومی دارای سرویس‌های تفریحی و ارتباط با طبیعت داشتند.
