هنگام طراحی فضای سبز باید به دو دسته‌بندی اساسی توجه کرد:
گیاهان سبز و زنده که عمدتاً از درختان و درختچه‌ها تشکیل شده است
مصالح ساختمانی مانند: چوب پلاست، سنگ فرش، نرده‌ها و دیوارها، سازه و …
فضای سبز و خصوصیاتی که باید داشته باشد!
یک اشتباه رایج در محوطه سازی این است که مجموعه‌ای از گیاهان غیر مرتبط را در شرایط نامناسب رشد، پراکنده کنید. در نتیجه، آنها احتمالاً به درستی رشد نمی‌کنند و حتی ممکن است بمیرند. به عنوان مثال: قرار دادن یک گیاه دوستدار آفتاب در مکانی سایه‌دار منجر به ضعف گیاه شده و در نهایت موجب مرگ آن می‌شود. سعی کنید گیاهان را طوری انتخاب کنید که در طول سال سبز باشند.
یک گیاه برگریز ایده‌آل (غیر همیشه سبز) دارای شاخ و برگ‌های جذاب، گل‌های بهاری یا تابستانی، رنگ پاییزی خوب و شکل جالب یا عادت به آبیاری انتخابی مناسب خواهد بود. گیاهانی را هدف قرار دهید که حداقل دو فصل طول عمر داشته باشند. استفاده از گیاهان همیشه سبز خوب است. زیرا در ماه‌های زمستان که درختان برگریز هستند، به ساختار و رنگ آنها کمک می‌کند.
با این حال، برای ایجاد تعادل مناسب تلاش کنید، زیرا غالب بودن گیاهان همیشه سبز می‌تواند منظره را بیش از حد تاریک نشان دهد. گیاهان بومی منطقه انتخاب خوبی برای منظره و فضای سبز هستند، زیرا به طور طبیعی با شرایط محلی سازگار شده‌اند.
مشاوره رایگان با کارشناسان چوپکس
درختان نقش اصلی فضای سبز
درختان دائمی‌ترین و غالب‌ترین گیاهان در چشم انداز و فضای سبز هستند. از آنجا که آنها مهمترین گیاهان در محیط هستند، باید به انتخاب و محل قرارگیری آنها دقت شود. حتی می‌توانید از حصار یا نرده چوبی برای زیبایی بیشتر در اطراف درختان و ایجاد باغچه استفاده کنید. درختان را می‌توان برای چارچوب‌بندی محیط، ایجاد سایه، افزایش ارتفاع یا … استفاده کرد. برای حفظ ظاهر یکپارچه و متعادل، درختانی را انتخاب کنید تا با ظاهر کلی مورد نظر شما مطابقت داشته باشند، اعم از رسمی یا معمولی، سنتی یا مدرن. همچنین، درختان را بر اساس اندازه نهایی آنها در زمان بلوغ انتخاب و قرار دهید.
درختان سایه‌دار به ندرت در دید اصلی محوطه انتخاب می‌شوند، زیرا بیشتر منازل را کم ارتفاع جلوه می‌دهند. حتی درختان کوچک تا متوسط نیز باید به خوبی دور از شالوده محیط قرار بگیرند. یک اشتباه رایج این است که یک درخت جوان را نزدیک به منزل بکارید، جایی که فضا برای ایجاد شکل مناسب در آن وجود ندارد.
درختچه و نقش آن در فضای سبز
در کنار درختان، درختچه‌ها اساس کاشت اصولی را تشکیل می‌دهند. سعی کنید مخلوطی از درختچه‌های برگریز، پهن برگ همیشه سبز و مخروطی را انتخاب کنید. چگونگی و مکان قرارگیری درختچه‌ها به شدت بر ظاهر آنها تأثیر می‌گذارد. از قرار دادن آنها به صورت تکی و برروی چمن خودداری کنید. زیرا این امر از نظر بصری حواس را پرت می‌کند و چمن زنی را بسیار دشوارتر می‌کند. گروه‌بندی که اغلب “انبوه” نامیده می‌شود به وحدت می‌افزاید و جریان چشم انداز را بهبود می‌بخشد.
برای بهبود تعادل و ظاهر توده، درختچه‌ها را به تعداد فرد، مانند: سه و پنج بکارید. مگر اینکه شما یک طرح رسمی و متقارن ایجاد کنید، اعداد زوج (مانند دو یا چهار) تمایل دارند با تقسیم بصری چشم، وحدت کاشت را کاهش دهند. افزودن گیاه سوم یا پنجم باعث می‌شود که گروه به عنوان یک توده واحد در نظر گرفته شود. این امر با بزرگ شدن تعداد گیاهان در یک گروه اهمیت کمتری دارد، زیرا چشم دیگر نمی‌تواند به راحتی تعداد گیاهان گروه را تشخیص دهد.
مرزبندی در فضای سبز
از حصارها می‌توان برای ایجاد مرز، ایجاد حریم خصوصی یا ایجاد یک نمای قابل اعتراض استفاده کرد. در نظر بگیرید که گیاهان پرچین مختلف چقدر نیاز به نگهداری دارند. پرچین‌های بریده ظاهری رسمی ایجاد می‌کنند و نیاز به نگهداری منظم دارند. نوع بدون برش غیر رسمی‌تر هستند اما می‌توانند به راحتی دست نخورده به نظر برسند.
شما می‌توانید از پرچین چوبی برای مرزبندی یا ایجاد حصار استفاده کنید. پس از آن از گیاهان پیچک و رونده برای رشد برروی این پرچین استفاده کنید. به این ترتیب فضایی متفاوت و خاص ایجاد خواهید کرد. تلفیق فضای سبز در کنار عناصر چوبی همیشه انتخابی دوستداشتنی بوده است.
گل و گیاه تزئینی نکته تاثیرگذار در فضای سبز
گل‌ها اغلب مطلوب‌ترین و بیشترین تأثیر را در ایجاد جذابیت فضای سبز دارند. مانند سایر انواع گیاهان، گل‌ها نیاز به قرار گرفتن دقیق در دیدرس همگان دارند. بیشتر گیاهان چند ساله دوره شکوفه طولانی ندارند و بنابراین در فصل رشد نسبتاً جالب نیستند و در زمستان وجود ندارند. گیاهان یکساله در طول ماه‌های تابستان بیشتر قد می‌کشند، اما دوباره با هوای سرد ناپدید می‌شوند. پیازهای گلدار بهاری پس از یک زمستان طولانی، فضای زیبایی ایجاد می‌کنند. با این حال مرگی زودرس دارند و به همین علت بهتر است در مناطق غیر عمومی ملک کاشته شوند.
هنگامی که گل‌ها در محدوده پای بوته‌ها کاشته می‌شوند یا در فلاورباکس چوبی نزدیک ورودی کاشته می‌شوند، می‌توانید از آنها برای مرزبندی استفاده کنید. هدف اصلی گل‌ها در محیط باید افزودن کمی رنگ و علاقه باشد. یک رنگ‌بندی ساده انتخاب کنید و به آن پایبند باشید. دو یا سه رنگ هماهنگ یا متضاد بسیار موثرتر از شورش رنگ است.
گل‌ها نباید ویژگی غالب محوطه سازی باشند. آنها را در چمن پراکنده نکنید و از گل‌ها برای خط کشی در مسیر پیاده‌روی استفاده نکنید. گل‌ها را به عنوان یک عنصر اضافی، یک تزئین و نه به عنوان یک عنصر ضروری در طراحی در نظر بگیرید.
مصالح ساختمانی نوین و نقش آن در طراحی فضای سبز
عنصر اساسی هارد اسکیپ عبارت است از کفپوش. هنگام محوطه سازی، مطمئن شوید که این عنصر را به طور دقیق در طرح اصلی قرار دهید. هنگام انتخاب مواد و مصالح برای کفپوش ورودی و محل استقبال، دو عامل اصلی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود: هزینه و ظاهر. انواع مختلفی از مصالح برای کفپوش فضای باز موجود است و می‌تواند برای ایجاد تمایز در چشم انداز و افزایش جذابیت ملک مورد استفاده قرار گیرد.
از ویژگی‌های معماری و مصالح ساختمانی برای انتخاب کفپوش مناسب استفاده کنید. اگر ملک شما از آجر، سنگ یا چوب ساخته شده است، سعی کنید از مواد یکسانی در مصارف سخت منظره استفاده کنید. این امر ظاهر وحدت را در چشم انداز افزایش می‌دهد. برای مثال کفپوش چوبی قابل اجرا با پروفیل چوب پلاست به دلیل برخورداری از ظاهری با شباهت بالا به چوب طبیعی انتخابی مناسب در کنار دیگر مصالح کاربردی در ساخت ویلا یا ساختمان خواهد بود.
این متریال یک گزینه جذاب است و می‌تواند برای همه سطوح فضای باز استفاده شود. رنگ و بافت گرما را به چشم انداز می‌بخشد و برای هر دو سبک رسمی و غیر رسمی مناسب است. کفپوش پرتردد انتخاب خوبی برای رفت و آمد است. چوب پلاست دارای رنگ و بافت طبیعی جذاب است. برای پیاده‌رو و مناطق ورودی یا مدرن مناسب است. چوب پلاست یک ماده همه کاره یا چند منظوره است و می‌توانید به کاربرد آن در زمینه‌های متعدد محوطه سازی، فضایی یکپارچه ایجاد کنید. بیشتر از یک درخت نمونه در محوطه ویلا، حیاط یا باغ استفاده نکنید. همچنین، گیاهی را انتخاب کنید که بیش از حد غالب نباشد.
